Wim Wildeman was fysiotherapeut op MPS de Zonnebloem
‘Je vormt al snel een hechte groep met de vrijwilligers’
Na zeven keer als vrijwilliger mee te hebben gevaren op MPS de Zonnebloem, ging Wim Wildeman (75) afgelopen oktober voor de laatste keer als fysiotherapeut en restaurantmedewerker aan boord. Niet dat hij er na acht keer genoeg van heeft, maar om gezondheidsredenen moet hij helaas stoppen. “Anders was ik nog wel doorgegaan hoor.”
MPS de Zonnebloem, een volledig aangepast riviercruiseschip, vaart 42 weken per jaar door Nederland, België en Duitsland. Elke week varen 69 gasten met een lichamelijke beperking mee, voor wie een mooie vakantie wordt georganiseerd. Dat komt neer op zo’n 3000 gasten per jaar. Zij zouden niet met het vakantieschip mee kunnen zonder de hulp van vele vrijwilligers, zoals Wim uit Delfzijl. “Het is leuk en dankbaar werk. Je kunt echt wat voor de mensen betekenen.”
Hulpvragen
Als fysiotherapeut is het je taak om de gasten op het vakantieschip te helpen met hun hulpvraag, vertelt Wim. Dat kan van alles zijn: van hulp bij staan tot het doorbewegen van de armen en benen en het doen van verschillende oefeningen na bijvoorbeeld een hersenbloeding. En ja, dat levert vaak bijzondere momenten op. “Er was een vrouw met de spierziekte ALS aan boord, die last had van spasmes. Haar echtgenoot, die ook mee was, vroeg me of ik wat kon doen tegen haar stijve gewrichten. We gingen aan de slag en die vrouw was zo blij toen de spanning eenmaal uit haar lijf was. Zal ik morgen weer komen, vroeg ik dus. Toen snikte ze: als dat toch eens kon... Nou, zei ik, natuurlijk kan dat!” De volgende dag hernamen ze de oefeningen. Het jaar daarna ging Wim uiteraard weer mee als fysiotherapeut en bleek het echtpaar er eveneens te zijn. Of mevrouw hetzelfde recept wilde, vroeg hij. “Daar hoefde ze niet lang over na te denken.”
Gymnastiek en in het restaurant
Naast de individuele oefeningen verzorgt Wim drie keer in de week groepsgymnastiek aan boord van MPS de Zonnebloem. “We gaan dan in een kring met rolstoelen en stoelen zitten en bewegen ons op de houten dansvloer. We doen allerlei spelletjes – armen en benen oefenen, ballen doorgeven – en heel de Zonnebloem doet mee!” Dat vindt hij ook zo fijn, dat je het echt met elkaar doet. “Je vormt al snel een hechte groep met de vrijwilligers en er is veel contact onderling. Iedereen maakt hetzelfde mee, dus je bent niet alleen.” Dat merkt hij ook in de restaurantgroep, want is hij niet met zijn fysiowerkzaamheden bezig, dan vind je hem daar als vrijwilliger. Samen met de andere restaurantvrijwilligers dekt hij de tafels voor het ontbijt en het diner en serveert hij eten uit. “Binnen uur vormden we al een hechte groep. Alles liep daarna als een trein.”
Afscheid
Via zijn moeder kwam Wim ooit met de Zonnebloem in aanraking. Zij zat in het bestuur in Veendam en werd uiteindelijk regiovoorzitter van de provincie Groningen. Hij hoorde altijd haar inspirerende verhalen aan, waarna hij tegen zijn dochter zei: het lijkt me weleens leuk om mee te gaan. Lachend: “Dat leek haar ook wel wat, maar zij moet zich nog steeds opgeven.” Intussen is hij al acht keer meegevaren als vrijwilliger. Als het aan de fysiotherapeut had gelegen zou er ook een negende keer komen, maar tot zijn spijt laat zijn ziekte dat niet toe. “Het wordt helaas te zwaar, anders was ik nog wel doorgegaan hoor.” Dus nam hij tijdens zijn laatste reis, afgelopen oktober, afscheid van MPS de Zonnebloem en de vele vrijwilligers met wie hij na al die jaren een band had opgebouwd. “Ik kijk terug op acht prachtige reizen en die herinneringen houd ik voor altijd bij me.” En, grapt hij: “We blijven donateur!”
Reclame maken
Hij mag dan ziek zijn, maar Wim blijft lachen. Want als je hem vraagt of hij mensen in zijn omgeving, of binnen de fysiotherapie, weleens vertelt over zijn vrijwilligerswerk voor de Zonnebloem, gniffelt hij: “Ik doe niets anders dan reclame maken! Aan mensen in de zorg vraag ik altijd: is meevaren op de Zonnebloem niet wat voor jou?” Want de voormalig fysiotherapeut kan er duidelijk over zijn: “Het is voor de Zonnebloem lastig om genoeg mensen te vinden, terwijl het heel mooi werk is dat veel voldoening geeft. Je bent immers met een maatschappelijk taak bezig.”
Heeft Wim je aangestoken met zijn enthousiaste verhaal? Kijk dan eens op www.zonnebloem.nl en lees meer over de mogelijkheden om als fysiotherapeut of (zorg)vrijwilliger een week mee te varen op MPS de Zonnebloem.
